ก็บอกตัวเองลืมๆ สักที
ก็บอกตัวเองอย่ายอมให้เธอครั้งนี้
ก็บอกตัวเองว่าพอสักที
ก็บอกตัวว่าเธอไม่รักเราแล้ว
ก็รู้ดี แต่ว่าใจมันไม่จำ แต่ว่าใจมันไม่ยอม
พอเสียที ผ่านไปนานแล้ว แต่ว่าใจฉันไม่เคยทำได้เลย
แล้วฉันควรจะทำยังไง
กับความรักที่มันหนักใจ
มันไม่มี มันไม่มีทางออก
ถึงแม้ฉันนั้นควรตัดใจ
แต่ยิ่งฝืนยิ่งยื้อต่อไป
ฉันก็รู้ สุดท้ายก็คงเป็นฉันที่เสียใจ
อยู่กับความเดียวดาย
อยู่ตรงนี้แม้สุดท้ายต้องร้องไห้
แต่ว่าใจมันไม่จำ แต่ว่าใจมันไม่ยอม
ยังจดยังจำแค่ภาพเก่าๆ
ฟังเพลงเดิมๆ ก็นึกถึงวันที่ยังคงมีเรา
บางวันก็เหงาที่ไม่มีเธอ
บางคืนก็เพ้อยังคิดถึงเธออยู่ แต่ฉันก็รู้
ก็รู้ดี แต่ว่าใจมันไม่จำ แต่ว่าใจมันไม่ยอม
พอเสียที ผ่านไปนานแล้ว แต่ว่าใจฉันไม่เคยทำได้เลย
แล้วฉันควรจะทำยังไง
กับความรักที่มันหนักใจ
มันไม่มี มันไม่มีทางออก
ถึงแม้ฉันนั้นควรตัดใจ
แต่ยิ่งฝืนยิ่งยื้อต่อไป
ฉันก็รู้ สุดท้ายก็คงเป็นฉันที่เสียใจ
อยู่กับความเดียวดาย
อยู่ตรงนี้แม้สุดท้ายต้องร้องไห้
แต่ว่าใจมันไม่จำ แต่ว่าใจมันไม่ยอม
แต่ว่าใจมันไม่จำ แต่ว่าใจมันไม่ยอม
ฉันก็รู้ ฉันก็รู้ดีอยู่
แต่ว่าใจมันไม่จำ แต่ว่าใจมันไม่ยอม
ฉันก็รู้ สุดท้ายก็คงเป็นฉันที่เสียใจ
แต่ว่าใจมันไม่จำ แต่ว่าใจมันไม่ยอม
ฉันก็รู้ ฉันก็รู้ดีอยู่
แต่ว่าใจมันไม่จำ แต่ว่าใจมันไม่ยอม
แล้วฉันนั้นควรจะทำยังไง
กับความรักที่มันหนักใจ
มันไม่มีทางออก
แล้วฉันควรจะทำยังไง